**ดวงใจก่อนกาล**

พันปี  รักไม่ร้าง  ยิ่งฝังลึก

พันผูก  หทัยนึก  ให้หวนหา

พันภพ  แม้ต้องพราก  จากอุรา

พันชะตา  ร้อยรัด  รักคืนคง

-------------///////------------

เสียงเฮฮือฮาจากทางฝั่งหนองหานน้อยดังมาอย่างต่อเนื่องตามจังหวะการรุกไล่ของผู้ต่อสู้ฝ่ายตน คู่ต่อสู้ฝ่ายนั้นเองก็เริ่มจะโมโหที่เธอเอาแต่หลบหลีกไม่สู้อย่างจริงจังสักที จึงเร่งจังหวะรุกเร็วขึ้นเพื่อให้เธอไม่ทันตั้งตัวแล้วก็เหมือนว่าจะได้ผล เมื่อหมัดหนัก ๆ กระแทกเข้าที่ใบหน้าฝั่งที่มีหน้ากากปิดข้างหนึ่งของนาราอย่างจังจนหน้าหัน เสียงเฮของผู้ชมทางฝั่งหนองหานน้อยดังไปทั่วบริเวณทันที

เจ้าหญิงไอศรีที่เริ่มผิดสังเกตถึงกับยกพระหัตถ์ทาบอกอย่างตกใจ

“ตายแล้ว ! ท่านพี่นารา!”

พระยาสุวรรณภิงคารถึงกับกำพระหัตถ์แน่นจนสั่นไหว ในที่สุดนางก็ได้รับบาดเจ็บจนได้ คิดว่าพระองค์ไม่รู้หรือว่านางหลบหลีกการจู่โจมของคู่ต่อสู้ไปทั่วจนร่างบางนั้นหมดแรงแล้ว ความร้อนรนกังวลพระทัยทำให้พระองค์นั่งไม่ติด วรกายสูงประทับยืนขึ้นด้วยตัดสินพระทัยในที่สุดว่าจะต้องยุติการประลองนั้น เมื่อเห็นร่างบางซวนเซจะล้มจากแรงปะทะอันรุนแรงนั่น

‘เจ็บชะมัด!’

นารายังทรงตัวไว้ไม่ปล่อยให้ตัวเองล้มลง ดูเหมือนคู่ต่อสู้ของเธอจะพอใจกับผลลัพธ์ที่ทำได้ เธอเห็นเขากระหยิ่มยิ้มและหยุดการจู่โจมไปครู่หนึ่ง หญิงสาวบ้วนน้ำลายที่เต็มไปด้วยเลือดสีแดงสดออกไป ด้วยไม่ชอบในกลิ่นและรสชาติของมัน เธอไม่ชอบกลิ่นเลือดของตัวเองได้กลิ่นแล้วรู้สึกว่ามันทั้งคาวคุ้งและเกิดความหดหู่อย่างบอกไม่ถูก

‘ชิ! พลาดโดนจนได้สิน่า’ นาราคิดในใจ

ในขณะที่พระยาสุวรรณภิงคารกำลังจะกระทำสิ่งที่เป็นการยุติการประลอง โดยไม่ทันได้มีใครคาดคิดนาราถอยหลังไปสองสามก้าวแล้วเชิดตัวตั้งท่าจดมวยพร้อมกับพูดขึ้นเสียงดังกลางลานประลอง

“เจ้า ! ถ้ายังกล้า ก็จู่โจมเข้ามาอีกลองดูสิ”

พูดพลางวาดมือขวาออกไปทำท่ากวักเรียกคู่ต่อสู้อีกฝ่ายอย่างท้าทาย

-------------///////------------

หม่อมฉันไม่ได้ต้องการจะขัดพระบัญชาของพระองค์ดอกนะเพคะ  สถานที่นั้นไม่ได้ทำให้หม่อมฉันลำบากใจเลย  แต่จุดประสงค์ของการไปอยู่ที่นั่นต่างหากล่ะเพคะ  ที่หม่อมฉันไม่อาจจะยินยอมรับได้”

นารามองเห็นแววไหวในพระเนตรคม  ก่อนที่วรกายสูงจะผินไปทางอื่นเหมือนต้องการซ่อนไว้

“การอยู่เคียงข้างพี่มันทำให้เจ้าลำบากใจถึงเพียงนี้เชียวหรือเจ้านารา” เสียงรับสั่งเจือความตัดพ้อ

น่าน...ดราม่าใส่เธออีก

“ฝ่าบาทเพคะ  ที่หม่อมฉันพูดไม่ใช่หมายความว่าอย่างนั้นเพคะ เรื่องนั้นมันเป็นอีกเรื่องหนึ่งแต่ว่าเรื่องนี้มันคือ...คือว่า...คือเรื่องนี้มันเป็นเรื่องของความรู้สึกน่ะเพคะ”

โอ้ยยยย! นี่เธอจะอธิบายยังไงดีเนี่ย

“ความรู้สึกงั้นรึ! ที่เจ้าปฏิเสธทั้งยังอ้างโน่นอ้างนี่หรือว่าเจ้าต้องการสิ่งที่มากกว่านี้”

ไปกันใหญ่แล้ว ! ทำไมพระองค์ถึงได้คิดไปไกลขนาดนั้นเนี่ย

“ไม่ใช่นะเพคะ!” นาราปฏิเสธเสียงแข็งขึ้นมาทันที

“หากไม่ใช่แล้วการเป็นสนมของพี่มันไม่ดีตรงไหนกัน ! ”

“ก็ตรงที่ไม่อยากเป็นไงล่ะเพคะ ! ” 

.........................

"การสูญเสียบุพการีผู้เป็นที่รักทำให้นาราจมอยู่กับความทรงจำอันแสนเจ็บปวดด้วยความรู้สึกผิด

และโทษว่าเป็นเพราะความอ่อนแอไร้กำลังของตัวเอง 

เธอจึงมุ่งมั่นจนจะกลายเป็นคนที่แข็งแกร่งเพื่อที่จะปกป้องคนที่เธอรัก 

แต่การเดินทางไปทำงานในต่างจังหวัดทำให้เธอได้ค้นพบบางอย่างเกี่ยวกับตัวเธอ 

การหลงเข้าไปยังดินแดนที่ซึ่งหายสาบสูญกลายเป็นเพียงตำนาน  

ทำให้เธอได้เจอคำตอบและพบเจอกับบางคนที่ทำให้ชีวิตของเธอต้องเปลี่ยนไป 

แต่ทุกสิ่งอย่างย่อมมีเหตุผลและความเชื่อมโยงกัน 

แล้วการที่เธอมายังดินแดนแห่งนี้ล่ะ อะไรคือเหตุผลที่เชื่อมโยงให้เธอต้องกลับมา"

//////ฝากนิยายแนวย้อนอดีตแบบไทย ๆ ค่ะ//////

ด้วยความตั้งใจที่อยากจะเขียนนิยายรัก  แต่คนเขียนดันเป็นคนที่ชอบดูหนังแนวสืบสวนสอบสวน  อีกทั้งเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบให้นางเอกเป็นแนวหน่อมแน้ม แต่ชอบนางเอกเก่งมีเหตุมีผลมากกว่า

นิยายเรื่องนี้เลยออกมาเป็นแนวคุณผู้หญิงสายบู๊จอมอึด กับคุณผู้ชายสายขรึมจอมเนียน. 5555 

เรื่องราวจะเป็นยังไงนั้นฝากติดตามด้วยนะคะ

......................

 นิยายเรื่องนี้ผู้เขียนเองได้แรงบัลดาลใจมาจากตำนานพื้นบ้านของท้องถิ่นแห่งหนึ่งในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ จึงใช้ชื่อตัวละครหลักบางตัวและสถานที่บางสถานที่มีตามตำนาน และที่เราสมมติขึ้นมาเอง เนื้อหาบางอย่างก็อิงมาจากตำนานหรือเรื่องเล่าที่เคยได้รับรู้มา  แต่เนื้อหาส่วนใหญ่จะมาจากจินตนาการของคนเขียนเองค่ะ 

     

          ถ้าเรื่องราวและเนื้อหาในนิยายขัดต่อความเชื่อหรือความศรัทธาของบุคคลใดผู้เขียนต้องขออภัยมา ณ โอกาสนี้ด้วยนะคะ เราไม่มีเจตนาจะลบหลู่บุคคลใดหรือทำให้เรื่องราวตามตำนานมีความเสียหายแต่อย่างใด

          เนื่องจากเนื้อหาส่วนใหญ่ในนิยายเป็นจินตนาการของคนเขียนเองจึงไม่สามารถนำไปเป็นข้อมูลอ้างอิงทางวิชาการได้แต่อย่างใดค่ะ 

          หวังว่าคนอ่านจะชอบเรื่องราวที่เรานำเสนอไม่มากก็น้อยนะคะ

 ...........^_____^...........

ฝากกดติดตามเพจด้วยจ้า

https://www.facebook.com/pintra.writer/